Leren van ervaringen van anderen: ouders en medewerkers aan het woord over de slaap van kindjes
Baby van twee maanden wil ‘s nachts niet slapen
Verpleegkundige Michelle:
Twee ouders komen bij me en maken zich veel zorgen. Hun baby Amina van 2 maanden oud wil ’s nachts niet slapen. En overdag hebben haar slaapjes geen ritme. Soms slaapt ze overdag wel en soms niet. De ouders zijn heel moe. Ze willen weten waarom Amina niet goed slaapt. Is ze misschien ziek?
Ik geef de ouders uitleg. Ik vertel dat baby’s van 2 maanden nog geen melatonine aanmaken. Melatonine is een stofje in de hersenen. Het zorgt ervoor dat mensen ‘s nachts slapen. En dat mensen overdag wakker zijn. Dat is een dag-nacht ritme. Een baby maakt melatonine aan vanaf ongeveer 3 maanden.
Een baby van 2 maanden maakt dus nog geen melatonine aan. Daarom wordt een baby van 2 maanden ’s nachts vaak wakker. En heeft de baby overdag geen duidelijk ritme. Soms slaapt de baby overdag wel en soms niet. De ouders voelen zich beter na deze uitleg. Ze maken zich minder zorgen. Amina is gelukkig niet ziek. Het is normaal dat ze ’s nachts vaak wakker wordt.
Peuter valt steeds in slaap net voor het avondeten
Verpleegkundige Anne:
Een jonge vader komt bij me. Hij vertelt me over zijn zoon. Zijn zoon heet Joost en is twee jaar oud. De vader vertelt dat Joost vaak laat in de middag in slaap valt. Daardoor is Joost ’s avonds niet moe. En valt Joost ’s avonds niet goed in slaap.
Ik vraag wanneer Joost overdag slaapt. Joost slaapt overdag twee keer. Hij slaapt een keer in de ochtend. Hij slaapt dan ongeveer twee uur. En hij slaapt een keer laat in de middag, om 16:00u. Hij slaapt niet in de vroege middag, om 13:00u. Dan is Joost meestal niet moe.
Ik adviseer de vader om Joost in de ochtend korter te laten slapen. Laat Joost in de ochtend een uur slapen. En maak Joost dan wakker. Joost is dan waarschijnlijk moe in de vroege middag, om 13:00. En dan kan hij in de vroege middag wel slapen. Dan is Joost niet zo moe in de late middag. En valt hij niet in slaap om 16:00u. Zo kan Joost ’s avonds wel goed in slaap vallen.
Na een paar dagen appt de vader me. Hij vertelt me dat het heel goed gaat. Joost kan ’s avonds goed in slaap vallen. De vader is er heel blij mee. Heel fijn om ouders zo te kunnen helpen.
De druk van de omgeving en sociale media..
Moeder Lisa:
Toen ik 34 weken zwanger was, ging ik met vriendinnen uit eten. We spraken over hoe het zou zijn als onze baby’s er waren. En we praatten over het slapen van een baby. Mijn vriendin zei: “Van makkelijke ouders krijg je makkelijke baby’s.” “Vroeger praatten ze over rust, regelmaat en reinheid. Maar ik vind dit maar onzin. “Als je je baby op verschillende plekken laat slapen went de baby daar vanzelf aan”.
Een paar weken later werd onze dochter geboren. Ik moest vaak denken aan de woorden van mijn vriendin. We lieten onze dochter slapen waar wij op dat moment waren. Maar onze baby werd geen makkelijke baby. Onze dochter leek zelfs steeds meer te gaan huilen. Ze huilde overdag en ook in de nacht. Wij konden helemaal niet met haar gaan koffie drinken of lunchen.
Na 5 maanden was ik heel moe. Toen ik op mijn werk was, moest ik heel hard huilen. Een collega vroeg me wat er was. Maar ik durfde het eigenlijk niet te vertellen. Ik had het gevoel dat ik een slechte moeder was. Op Instagram zag ik veel moeders met baby’s. Zij gingen met hun baby koffie drinken en lunchen. Waarom kon dit niet met onze baby?
Ik vertelde het tegen mijn collega. Ze luisterde naar me. Dat hielp. Ze zei dat ik zeker geen slechte moeder was. Ze adviseerde me om goed naar mijn baby te kijken. En te kijken wat mijn baby nodig had. Ze adviseerde me ook om rust en ritme toe te passen. Bijvoorbeeld door onze dochter op een vaste tijd in bed leggen. En niet teveel verschillende dingen te doen op een dag. Dit hielp. Na een tijdje hadden we een duidelijk ritme. En konden we goed zien wanneer onze dochter moe was.
Nu ben ik zwanger van ons tweede kindje. Ik zou het nooit meer zo doen als bij ons eerste kindje. Ik denk wel eens terug aan de tijd met ons eerste kind. Die eerste maanden waren niet fijn. Dat komt door hoe we het toen deden. Ik was veel bezig met de mening van anderen. Ook keek ik vaak op Instagram. Nu kijk ik beter naar mijn kinderen. En ik kijk ook beter naar wat ik zelf nodig heb.
Het was niet makkelijk, maar het werkte wel.
Moeder Gina:
Onze dochter Emma (2 jaar) was laatst ziek. Ze werd toen vaak wakker ‘s nachts. Ze riep dan om ons. Omdat ze ziek was, troostten we haar natuurlijk vaker. We pakten haar dan op en legden haar bij ons in bed. Een paar dagen later was ze gelukkig weer beter. Maar ze werd nog steeds vaak wakker ‘s nachts. Ze kwam dan naar ons toe. Ze wilde dan bij ons in bed. Net zoals toen ze ziek was. Ze was er nu aan gewend dat ze ‘s nachts bij ons in bed mocht.
Mijn vriend en ik sliepen daardoor slecht. We werden heel erg moe. We voelden ons niet goed. We werden er bijna ziek van. Mijn vriend en ik hebben toen gepraat. Wat moesten we doen? We vertelden ons dochtertje dat papa en mama ook slaap nodig hebben. En dat ze weer in haar eigen bed moest slapen. We zeiden ook we ’s nachts niet steeds langs konden komen. We kozen de zachte methode. We legden uit: na 5 minuten komen we even bij je kijken. Daarna na 10 minuten. En daarna na een kwartier.
Maar toen moesten we dat ook echt doen.. We wachtten elke keer wat langer als ze riep of huilde. Dat was niet makkelijk. We moesten elkaar soms echt tegenhouden. Anders stonden we weer te snel bij haar.
Het was volhouden en doorzetten. Maar het werkte wel. Na een week ging het beter. Toen sliep ze weer in haar eigen bed. En kon ze goed doorslapen. En ook wij sliepen beter. Dat was een enorme opluchting. Wij voelden ons ook veel beter. We hadden overdag ook weer meer energie en geduld. We merkten dat Emma ook weer vrolijker was. Natuurlijk zorgen we voor Emma als ze ons nodig heeft. Maar nu weten we ook dat we soms even moeten volhouden. Bijvoorbeeld nadat ze ziek is geweest. En we daardoor meer bij haar zijn geweest.
Een baby hebben was heel anders dan ik dacht
Ouders Yusuf en Judith:
Een half jaar geleden kregen we ons eerste kind. Onze zoon Hassim werd geboren. Voor zijn geboorte kenden we wel mensen met jonge kinderen. Maar we maakten nooit een hele dag en nacht mee. We zagen vooral leuke filmpjes op social media. En baby’s die lief lagen te slapen in de kinderwagen.
En toen kregen we onze zoon Hassim.. Dat ging heel anders. Soms sliep hij goed. Maar soms wilde hij helemaal niet slapen. We probeerden het schema te volgen dat we hadden geleerd: slapen, voeden, spelen. Na vijf weken had Hassim nog helemaal geen ritme. Hij werd vaak wakker ’s nachts. We wisten niet wat we moesten doen.
De verpleegkundige van het consultatiebureau vertelde dat dit heel normaal is. Jonge baby’s hebben nog geen ritme. Dat komt langzaam. Ze moeten ernaartoe groeien. Het kan wel helpen als je een schema volgt. Bijvoorbeeld slapen, voeden, spelen. Dan leert de baby dat langzaam. Maar het kan even duren. Toen Hassim 4 maanden was kreeg hij meer ritme. Gelukkig maar. Daar waren we heel blij mee.
De invloed van de ontwikkeling op slaap
Mama Romee:
We waren zo trots op onze zoon Ties. Hij sliep zo goed! Ties was 5 maanden oud. Overdag had hij een vast ritme. En ’s nachts sliep hij wel 6 uur achter elkaar. Ik vertelde dit blij aan mijn vriendinnen. Maar een paar dagen later veranderde alles. Ties sliep opeens veel slechter. We moesten nu 4 keer per nacht uit bed. Ties werd steeds wakker. We snapten het niet. We deden alles precies zoals eerst. Maar toch ging het slapen ineens niet meer goed.
Ik praatte hierover met de verpleegkundige op het consultatiebureau. Ties was toen 5 maanden. De verpleegkundige stelde een paar vragen. Ze vroeg hoe Ties zich ontwikkelde. Ik vertelde trots dat hij veel bewoog. Hij rolde vaak om. En hij kan zijn hoofd nu goed omhoog houden.
De verpleegkundige zei: soms slaapt een baby even slechter als hij nieuwe dingen leert. Bijvoorbeeld als hij gaat omrollen. Niet alle baby’s hebben dat. Sommige baby’s leren nieuwe dingen maar slapen gewoon goed. Maar sommige baby’s slapen even wat slechter. Zoals bij Ties.
De uitleg hielp ons om het te begrijpen. En het hielp ons om rustig te blijven. We keken goed naar wat Ties nodig had. ’s Middags speelden we leuk met hem. Maar we probeerden ook alles te doen zoals we eerder deden. We brachten hem gewoon op dezelfde tijd naar bed. En voor het slapen deden we rustig met Ties. We zongen een liedje en gaven hem een knuffel. Na een paar weken sliep hij weer beter. Dat was heel fijn. De informatie van de verpleegkundige heeft mij veel geholpen.