De GroeiGids ouderchat biedt ouders van kinderen tussen de 0 en 12 jaar de mogelijkheid om anoniem vragen te stellen over de groei en ontwikkeling van hun kinderen. Anita en Celine, beiden Verpleegkundige Jeugdgezondheidszorg 0-4 jaar, beheren regelmatig de chat en helpen ouders met praktische en inhoudelijke vragen. De chat maakt deel uit van een landelijke service, waarbij vragen worden doorverwezen naar de juiste verpleegkundige. Vandaag nemen Anita en Celine even pauze van de chat om onze 5 prikkelende vragen te beantwoorden.
Hoe zorgen jullie ervoor dat ouders zich veilig en gehoord voelen in de chat?
Celine: De eerste stap is om ouders een warm welkom te geven, dit doe ik door ze het gevoel te geven dat ze in de chat mogen komen en dat ik mijn best ga doen om hun vragen te beantwoorden. Daarnaast is ons geleerd dat je ook echt mag ‘chatten’. Je mag gerust smileys sturen en wanneer er een keer een komma verkeerd staat, maakt dit echt niet uit. Hierdoor houden we het laagdrempelig voor zowel de ouders, als voor onszelf.
Anita: Daarnaast houd ik een motiverende gespreksvoering aan. Dit doe ik door goed door te vragen, maar ik probeer de ouders ook te bekrachtigen of complimenten te geven. Wanneer een ouder bijvoorbeeld aangeeft dat het kindje niet wil slapen vraag ik wat er al geprobeerd is om aan het probleem te werken. Dan kun je in ieder geval al aangeven wat ze goed hebben gedaan.
Wat is volgens jullie de kracht van online ouderondersteuning?
Anita: Dat is denk ik de laagdrempeligheid van de chat, ook mede doordat het anoniem is. Ik heb wel eens vragen gehad waarbij een moeder begint met: “Ik heb deze vraag nog nooit aan iemand gesteld.” Dan krijg je bijvoorbeeld verhalen over de ‘rotpuber’ en de baby die de hele dag ligt te janken. Soms gaan de vragen over dingen waar ouders zich eigenlijk voor schamen, maar die ze in een anonieme chat wél durven te stellen. Het is dan de kunst om, door goed door te vragen en vertrouwen te winnen, een ouder te begeleiden naar face-to-face ondersteuning.
Celine: Ja, soms zit het niet zozeer in de praktische tips, maar in het doorverwijzen naar de juiste persoon of organisatie.
Wat maakt het beheren van de chat waardevol?
Anita: Het voorbeeld van net: een moeder die zegt dat ze deze vraag nog nooit ergens heeft gesteld. Na afloop geeft ze aan hoe blij ze is dat ze het heeft verteld en nu weet welke stappen ze kan zetten. Dan voel ik dat ik iemand heb kunnen motiveren om door te gaan. En daarmee zijn we preventief bezig. Dat is natuurlijk precies wat wij hoog in het vaandel hebben.
Geeft dat voldoening?
Jazeker! Ik sluit meestal een gesprek met voldoening af. Je hebt natuurlijk ook ouders die ineens uit de chat verdwijnen, bijvoorbeeld als ze een antwoord krijgen waar ze niet zo blij mee zijn. Bij een telefoongesprek kun je de hoorn op de haak leggen, maar in een anonieme chat is het nog makkelijker om weg te gaan. Maar soms krijgen we ook hele mooie complimenten, zoals: “Wauw! Wat doen jullie goed werk, ik ben zo blij dat ik deze stap heb gezet.” Dat is natuurlijk geweldig om te horen.
Celine: Ja, dat is echt heel leuk. Als het gaat om waardevolle momenten, vind ik de chat niet anders dan het andere werk wat we doen. Of dat nu in de spreekkamer is, bij mensen thuis, via de telefoon of het ouderportaal. We proberen ouders altijd te ondersteunen of door te verwijzen. Dat is waarom we dit vak gekozen hebben: om te helpen, vanuit het hart. Het voordeel van de chat is dat je even kunt nadenken over de beste manier om iets te verwoorden. In de spreekkamer moet je direct reageren, maar in de chat kun je net wat langer de tijd nemen om een goed advies te formuleren.
Wat zou je willen dat iedere ouder weet over de groei en ontwikkeling van kinderen?
Anita: Dan zou ik willen zeggen dat niet alles geregisseerd hoeft te worden. Kinderen ontwikkelen zich van nature wel, zolang ze de juiste stimulans krijgen. Elk kind doet dat op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo.
Celine: En dat geldt ook voor de ouders.
Anita: Ja, precies! Zowel ouders als kindjes zijn allemaal individuele, unieke personen. Er bestaan gemiddelden als het gaat om ontwikkeling en opvoedstijl, maar iedereen mag het op zijn eigen manier en tempo doen. Dat lijkt me een mooie boodschap.
En tot slot: wat zouden jullie willen zeggen tegen alle ouders die soms twijfelen of ze het goed genoeg doen?
Anita: Iedere ouder twijfelt wel eens, maar het helpt om hen te vragen naar wat er goed gaat. Wat maakt ze blij? Waar zijn ze trots op in hun gezin? Vaak richten ouders zich op de dingen die moeilijk gaan, maar juist door te kijken naar wat goed gaat, kunnen ze veel leren. Door na te denken over waarom dingen goed lopen, kunnen ouders die inzichten gebruiken om de dingen die minder goed gaan aan te pakken.
Je kunt niet meer dan heel erg je best doen. Het feit dat je aan de bel trekt met deze vraag, is al super. Want dat geeft aan dat je heel betrokken bent en dat je het echt goed wilt doen voor je kind. Wat kan een kind zich dan nog meer wensen?
Wil jij na het verhaal van Anita en Celine meer weten over de GroeiGids ouderchat? Kijk dan hier.